29 Eylül 2010 Çarşamba

Mama

Bazen burda n'apıyorum diye düşünüyorum. İçim feci daralıyo düşündükçe. Neden engel oldun mama diyorum? Ta en başa dönüyorum, neden engel oldun mama, neden istediğini yaptırdın ve beni mutsuz ettin mama?


Çok kıskanıyorum mama... Ordakileri, burda olmayanları, mutluları, çalışanları. Ben çok sıkışmış hissediyorum kendimi mama. Akşamları boğazım baya düğümleniyo, boğulcak gibi oluyorum mama. Sonsuz bi mutsuzluğa hapsolmuş hissediyorum kendimi. Duygularımı derin dondurucuya koymuşum gibi. Fikirlerim ipe dizilmiş domatesler kadar değersiz. İstemiyorum mama; yaptığım şeyi yapmayı, yaşadığım yerde yaşamayı...

Bu bi döngü mama. Üstelik an itibariyle kısır bi döngü. Kırılcak ama mama! Sen sebep oldun ama sen sonlandıramayacaksın bu döngüyü. Sen mutsuz olmamla bile mutlu olmayı beceremiycek kadar aptalsın mama! Hep izledim seni mama, sıra sende. Harekete geçmeme az kaldı mama, epey az. Gözümü karartıp arkamama bakmamaya az kaldı. Hissediyorum.



Öyle çok şey var ki içimde MAMA!


http://fizy.com/#s/1lrjj9

1 yorum:

AltınDişliHayriye dedi ki...

kız sen fena saldın.